13.03.2014

Canım annem,

Geçen sene bu zamanlarda evde ayrı bir telaş vardı.Hazırlanıyorduk senin gelişine.Anneannen geldi.Sana hazırlanan her şey gözden geçiriliyor, her enstrümanın sevgiyle düşünülüp , düzenleniyordu. 

Ne heyecanlıydı seni beklemek.Hayatımın en mutlu dönemiydi.Hormonlardan olacak :) her şeye gülüyordum.Sonra sen geldin. Seninle olmak ,ilgilenmek tüm yaşamımızı dolduruyordu ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadık.Yarın 1 yaşına giriyorsun.Meleğim iyi ki bizimlesin. Yaşam seninle çok güzel, çok anlamlı...

Şimdi bize ve dünyaya bakan boncuk gözlerin var ya, işte onlar benim için her şey...

Yaşamımın yörüngesi değişti.Ne mutlu bana anneyim.Kokunu içime çektikçe Allah'a binlerce şükrediyorum.

Deniz'e,

Bebeğim,
Seni öyle çok istedim ki ...
Hayat....
Bir yerde kendime döndürdü beni,
- Bir dur nefes al!
Kabullendim her şeyi olduğu gibi...
Vazgeçmiştim...
Böyle iyiyiz biz, deyivermiştim...
Sevdiklerimin tomurcuklarına bakarken sevgiyle,
Emre ve ben biz böyle iyiyiz,demiştim...
İçimdeki isteği yatıştırmak istercesine belki de...
İşte annem, meğer ben böyle derken, sen;
'' Ben de burada böyle iyiyim '' diyerek konuvermişsin göbeciğime...
O günden beri ben hep yazmak istedim.Yazdım da...
Ama yazdığım her şey sanki tarif edemiyordu aklımdakileri,yüreğimdekileri...
Her şey yazıp okudukça anlamsızlaşıyordu, öyle dolu ki yüreğim seninle,
hala anlamsız gelse de yazdıklarım,bu kez yazacağım...
Hep anlatmak istedim ne kadar iyi olduğumu,seninle olmanın bana ne kadar iyi geldiğini hep anlatmak istedim.
İşte şimdi buradayım,buradayız...
Hoş geldin bizimle olmaya meleğim...
Şükürler olsun bizimle olduğun güne...
Şükürler olsun seni bana verene, annem...